Κώστας Κυριακίδης: «Όπου κι αν πήγα, όλοι γνώριζαν τον Αλμωπό και την Αριδαία».
Ο Κωνσταντίνος Κυριακίδης, μας άνοιξε την καρδιά του και μίλησε για το
πρωτάθλημα της Superleague
2, για στιγμές της καριέρας του αλλά και το ρόλο του ως πατέρας.
Αlmopia 24: Κώστα καλωσόρισες στο σπίτι σου! Πώς αισθάνεσαι που επέστρεψες όχι απλά για να παίξεις μπάλα αλλά για να αγωνιστείς σε μεγάλη κατηγορία με το καμάρι της Αλμωπίας, τον Αλμωπό;
Κων/νος Κυριακίδης: Αρχικά να σας πω, ότι είμαι πολύ χαρούμενος που επέστρεψα για να αγωνιστώ με τον μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό σύλλογο του τόπου μας, τον Αλμωπό Αριδαίας. Οι συμπαίκτες μου με έχουν ήδη αγκαλιάσει, με αρκετούς από υπήρξαμε και στο παρελθόν συμπαίκτες, το ίδιο και οι προπονητές και η διοίκηση, για αυτό δεν μπορώ παρά να είμαι πολύ χαρούμενος που αγωνίζομαι όπως είπατε, στο καμάρι της Αλμωπίας. Είναι μια ιδιαίτερη συγκυρία καθότι ο Αλμωπός ήδη αγωνίζεται για 2η χρονιά σε μια μεγάλη κατηγορία και είναι σημαντικό να σταθεί για να μπορέσουν και τα επόμενα παιδιά του τόπου που θα βγούνε, να παίξουν ποδόσφαιρο σε επαγγελματικό επίπεδο.
Α.24: Πριν από μερικές μέρες, φιλοξενήσαμε τον αρχηγό του Αλμωπού, τον κ. Ραφαήλ Πέττα και του απευθύναμε την ερώτηση, που έχει εύλογα όλος ο φίλαθλος κόσμος. Πώς νιώθει ένας ποδοσφαιριστής όταν επιστρέφει, μετά από κυριολεκτικά ενάμιση μήνα αποχής στην ενεργό δράση; Επιστρέψατε στο γήπεδο στο παιχνίδι με τον Θεσπρωτό, πώς το ζήσατε όλο αυτό;
Κ.Κ.: Αυτό που συνέβη (σ.σ. η διακοπή της SL2) φέρνει πρώτα απ’ όλα σε δύσκολη θέση όλους εμάς που αγωνιζόμαστε, γιατί πάντα εμείς την πληρώνουμε. Αυτά συμβαίνουν μόνο στην Ελλάδα! Φυσικά, δουλεύαμε όλο αυτό το διάστημα, προετοιμαζόμασταν κανονικά με φιλικά, το staff προσπαθούσε να μας έχει έτοιμους όλη την ώρα, ήταν και για αυτούς δύσκολο να μας έχουν σε ετοιμότητα. Δείξαμε θετικό πρόσημο, το καλό στην όλη ιστορία ήταν ότι εμείς που ήρθαμε τώρα στην ομάδα, 6 άτομα, δεθήκαμε περισσότερο με την ομάδα, καταλάβαμε τι θέλει ο προπονητής στον αγωνιστικό χώρο και τ’ αφομοιώσαμε όλα αυτά στο ποδοσφαιρικό κομμάτι, αλλά τέτοια πράγματα καλό είναι να μην γίνονται, επειδή πάντα ο ποδοσφαιριστής την πληρώνει σε αυτό το θέμα.
A.24: Κώστα έπαιξες σε αρκετές ομάδες σε Ελλάδα και Κύπρο, έζησες σε μέρη αρκετά μακριά. Ο κόσμος εκεί, όταν τους έλεγες κατάγομαι από ένα χωριό κοντά στην Αριδαία, την Άψαλο, γνώριζε την Αλμωπία, τι μηνύματα λάμβανες από τον κόσμο;
Κ.Κ.: Καταρχάς να πω, ότι όπου τους έλεγα ότι είμαι από την Αριδαία, όλοι λέγανε αμέσως «Αλμωπός», ήξεραν το σωματείο, η ομάδα είναι ξακουστή σε όλη την Ελλάδα, κάτι που μ’ έκανε ιδιαίτερα χαρούμενο παρότι να σας πω την αλήθεια ήξεραν και την Άψαλο, γιατί έχει βγάλει ποδοσφαιριστές, όπως τον Θόδωρο τον Τσολερίδη και να σας πω την αλήθεια με συγκινούσε αυτό, καθώς πρόλαβα και έπαιξα συμπαίκτης με τον Θόδωρο, στο ξεκίνημά μου, στην Άψαλο. Οπότε ναι, όπου έπαιξα όλοι ήξεραν και τον Αλμωπό και την Αριδαία.
Α.24: Κάθε ποδοσφαιριστής, έχει στην καριέρα του, όπως σε όλα τα επαγγέλματα και τη ζωή μας, καλές και κακές στιγμές. Θέλουμε να μοιραστείς, μία καλή και μια κακή στιγμή της καριέρας σου.
Κ.Κ.: Θα ξεκινήσω πρώτα με μια κακή στιγμή, ίσως τη χειρότερη στην καριέρα μου, όταν ήμουν σε μια πολύ καλή κατάσταση και σ’ ένα παιχνίδι κυπέλλου, τη σεζόν 2016-17, όταν αγωνιζόμουν στον Αγροτικό Αστέρα, που τραυματίστηκα κι έπαθα χιαστό. Αλλά την ξεπέρασα κι ήρθε και η καλύτερη τη χρονιά 2020-21, όταν αγωνιζόμουν στην Κύπρο και πήραμε το πρωτάθλημα με την ΠΑΕΕΚ, στην τελευταία αγωνιστική, σε μια χρονιά πολύ ιδιαίτερη με ανάμεικτα συναισθήματα, όπου κάθε αγωνιστική έπρεπε να παλέψουμε και τελικά κερδίσαμε το πρωτάθλημα και την άνοδο στην μεγάλη κατηγορία. Αυτή τη στιγμή δεν θα την ξεχάσω!
Α.24: Κώστα, αφού σ’ ευχαριστήσουμε ξανά για τη συζήτηση και σου ευχηθούμε και πάλι «καλωσόρισες!», θέλουμε να σε ρωτήσουμε και κάτι πιο προσωπικό. Πρόσφατα έγινε πατέρας· ευχόμαστε να σας ζήσει! Πώς είναι να συνδυάζεις τη δουλειά του ποδοσφαιριστή με το ρόλο του πατέρα;
Κ.Κ.: Σας ευχαριστώ κι εγώ για την πρόσκληση. Δεν υπάρχει ωραιότερο αίσθημα στον κόσμο, από αυτό της πατρότητας, είναι μεγάλη ευλογία. Έχει αλλάξει λίγο η ζωή μας, μαζί με τη σύζυγό μου τη Χρύσα, αλλά παρά τον περιορισμένο χρόνο βρίσκουμε πάντα τρόπο να είμαστε πάνω από το παιδί και να κάνουμε και το πρόγραμμά μας, δηλαδή να πάω στην προπόνηση, αργότερα γυμναστήριο και όταν γυρίσω να φροντίσω τη μικρή, να παίξω μαζί της, να είμαστε όλοι μαζί. Έτσι με βρίσκει καθημερινά η μέρα μου, θα δω και ποδόσφαιρο για να αναλύσω τακτικές ομάδων και συστήματα κάτι που μ’αρέσει πολύ. Λίγο πιο σπάνια, βλέπω και ταινίες.
-------------------------
