Παγκόσμια Ημέρα Ευαισθητοποίησης για τον Τραυλισμό
Η 22η Οκρωβρίου έχει καθιερωθεί ως παγκόσμια ημέρα ευαισθητοποίησης για τον τραυλισμό. Η ημέρα αυτή καθιερώθηκε το 1998 με πρωτοβουλία του καλιφορνέζου ακτιβιστή Μάικλ Σουγκαρμαν και με τον καιρό υιοθετήθηκε από τις παγκόσμιες οργανώσεις για τον τραυλισμό.
Ο Τραυλισμός είναι μια διαταραχή στη ροή της ομιλίας που συνδυάζει λεκτικά, σωματικά, ψυχολογικά χαρακτηριστικά και συνέπειες στην καθημερινή επικοινωνία και ευρύτερη λειτουργικότητα του προσώπου που τραυλίζει.
Εμφανίζεται συνήθως μεταξύ του 2ουκαι 5ου έτους ζωής του παιδιού. Το ποσοστό των παιδιών προσχολικής ηλικίας που για κάποιο χρονικό διάστημα εμφανίζουν δυσχέρεια στη ροή τη ομιλίας είναι 5% και περίπου 1% εξακολουθεί να τραυλίζει στη σχολική και ενήλικη ζωή. Το άτομο που τραυλίζει εμφανίζει δυσρυθμίες στην ομιλία του όπως επαναλήψεις (λέξεων, τμήματος λέξεων , φωνημάτων), επιμηκύνσεις ήχων, μπλοκαρίσματα και επαναδιατυπώσεις. Επίσης, μπορεί να παρουσιάζει και δευτερεύουσες μη λεκτικές συμπεριφορές στην προσπάθεια του να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες του όπως ένταση στο πρόσωπο, αποφυγή βλεμματικής επαφής, σύνοδες κινήσεις σώματος, πίεση των ματιών, αύξηση έντασης της φωνής. Τα συμπτώματα αυτά συσχετίζονται με αρνητικά συναισθήματα όπως είναι ο φόβος για λεκτική επικοινωνία, ματαίωση, ντροπή, απογοήτευση καθώς και με συμπεριφορές αποφυγής όπως είναι η αποφυγή λέξεων , προσώπων, η αποφυγή συγκεκριμένων καταστάσεων.
Ο Τραυλισμός έχει νευρολογική βάση και σχετίζεται με τον γενετικό προγραμματισμό του εγκεφάλου και την κληρονομικότητα. Η αποκλίνουσα νευρολογική οργάνωση του μηχανισμού ομιλίας αλληλεπιδρά με γλωσσικούς , περιβαλλοντικούς ,ιδιοσυγκρασιακούς παράγοντες για να πυροδοτήσουν τα συμπτώματα της διαταραχής.
Λόγω της πολυπαραγοντικής φύσης του τραυλισμού η αξιολόγηση τόσο στην περίπτωση των παιδιών όσο και των ενηλίκων δεν πρέπει να περιορίζεται μόνο στα λεκτικά χαρακτηριστικά άλλα να αφορά το άτομο συνολικά. Ο κλινικός οφείλει να συγκεντρώσει δεδομένα που αφορούν τα συναισθήματα και τις αντιδράσεις του ατόμου που τραυλίζει απέναντι στη δυσκολία του και πληροφορίες σχετικά με το περιβάλλον (άγχος γονέων, οι αντιδράσεις του άμεσου και ευρύτερου περιβάλλοντος).
Η έγκαιρη η και κατάλληλη θεραπεία μπορεί να βοηθήσει σε κάθε ηλικία τα πρόσωπα που τραυλίζουν. Η άμεση Λογοθεραπευτική αξιολόγηση κατά την προσχολική ηλικία μπορεί να αποτρέψει την εδραίωση του εξελικτικού τραυλισμού. Με την κατάλληλη θεραπευτική παρέμβαση τα παιδιά, οι έφηβοι και οι ενήλικες που τραυλίζουν μπορούν να βελτιώσουν τη ροή της ομιλίας τους μειώνοντας την ένταση και τη συχνότητα των στιγμών του τραυλισμού, να αυξήσουν την ευρυθμία στην ομιλία τους και ως εκ τούτου να ελαχιστοποιήσουν τις επικοινωνιακές , ψυχολογικές και λειτουργικές συνέπειες που μπορεί να έχει ο τραυλισμός στη ζωή τους
Σε μια κοινωνία που έχει χαμηλή ανοχή στη διαφορετικότητα, τα πρόσωπα που τραυλίζουν γίνονται συχνά στόχος κοροϊδίας απομονώνονται, αποκλείονται από επαγγελματικές θέσεις, επηρεάζοντας σημαντικά τον κοινωνικό τους ρόλο ο οποίος καταλήγει να προσδιορίζεται από τη διαταραχή τους και όχι από την αξία του προσώπου τους. Αντίθετα σε μια κοινωνία ενήμερη και ευαισθητοποιημένη , ελεύθερη από στερεότυπα ψευδείς αντιλήψεις και προκαταλήψεις , το πρόσωπο που τραυλίζει δεν στοχοποιείται , αλλά απολαμβάνει την επικοινωνιακή λειτουργικότητα με αποτέλεσμα να έχει μια καλύτερη ποιότητα ζωής.
Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι:
o Ο Τραυλισμός παρατηρείται σε όλα τα μέρη του κόσμου, σε όλες τις κουλτούρες, θρησκείες και κοινωνικές ομάδες.
o Οι γονείς δεν προκαλούν τραυλισμό στα παιδιά τους. Ωστόσο ο τρόπος με τον οποίο τον αντιμετωπίζουν μπορεί να είναι καθοριστικός.
o Ο τραυλισμός δεν «κολλάει» μέσω της μίμησης ή της ακρόασης κάποιου άλλου που τραυλίζει
o Η προσπάθεια αποφυγής και απόκρυψης του τραυλισμού δε βοηθάει, αντιθέτως εδραιώνει και αυξάνει το φόβο του τραυλισμού.
o Συμβουλές όπως «μίλα πιο αργά» «πάρε μια βαθιά ανάσα» δε βοηθάνε αλλά επιβαρύνουν την δυσκολία του παιδιού. Περισσότερο βοηθητικό θα ήταν να δώσουμε χρόνο να σκεφτεί και να ετοιμάσει τι επιθυμεί να μας πει, να δώσουμε τον επιθυμητό ρυθμό ομιλίας χρησιμοποιώντας ως μοντέλο εμφατικές παύσεις προτού ξεκινήσουμε να μιλάμε καθώς και πιο αργό ρυθμό ομιλίας , να είμαστε υπομονετικοί δίχως να συμπληρώνουμε τα λόγια του παιδιού.
-------------------------
To Almopia24.gr θεωρεί δικαίωμα του κάθε αναγνώστη να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, τονίζουμε ρητά ότι αυτό δε σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, καθώς αυτές εκφράζουν τον εκάστοτε χρήστη, σχολιαστή ή αρθρογράφο.
