Οι σκέψεις ενός άτυχου, άρθρο γροθιά στο στομάχι (σκληρή εικόνα)
Όταν κοιτάς αυτή τη φωτο εγώ είμαι ψηλά μαζί με όλα τα αδέρφια μου που πεθάναν άδικα....πεινούσα...μου έριξες κάτι να φάω και κούνησα την ουρά μου....είπα να ένας καλός άνθρωπος που με σκέφτηκε....το έφαγα....σε λίγο άρχισα να πονάω....φριχτούς πόνους παντού....ξάπλωσα κάτω....άρχισα να έχω σπασμούς.....πονούσα....δεν είχα φωνή να φωνάξω βοήθεια.... δεν είχα δύναμη να γαυγίσω....μόνο βογκούσα και έκλαιγα...δεν ξέρω πόσο κράτησε αυτό...ένιωθα τα σωθικά μου να διαλύονται.....πόνος...πόνος...πόνος....και κάποια στιγμή σταμάτησα να πονάω.....το άψυχο σώμα μου έμεινε εκεί με το δηλητήριο στο στόμα μου.....λίγο πριν ξεψυχήσω αναρωτήθηκα...
τι έκανα????
Τι έφταιξα????
Για ποιο έγκλημα τιμωρήθηκα????
Απάντηση δεν πήρα ούτε θα πάρω ποτέ....
Απλά εσύ που μου έριξες δηλητήριο... Εσυ που μου στέρησες το δικαίωμα να ζήσω...
Εσένα θέλω να ρωτήσω....Τώρα που έφυγα έγινε ο κόσμος σου καλύτερος????
Έλυσες κάποιο από τα προβλήματά σου???? Νιώθεις δυνατός???? Τίποτα από όλα αυτά... Μάνο ένα μπορώ να σκεφτώ...Η πράξη σου αυτή τάισε την μαύρη ψυχρή ψυχή σου....
Μια ψυχή που πάντα θα είναι μοχθηρή και δυστυχισμένη....
ΣΕ ΛΥΠΆΜΑΙ...ΤΟ ΘΎΜΑ ΣΟΥ.....
